Rit 14: 'Opnieuw in de ontsnapping'
De ploeg had een duidelijk doel: bij elke groep van meer dan 15 renners meezitten. Het idee was om de San Glorio met de ontsnapping te passeren en dan kijken naar de situatie met altijd een ding in onze gedachten: Rigo`s overwinning. De eerste 50 km waren erg snel en Tony Martin lanceerde mij en Tom Boonen in een kopgroep van 24 renners. Bijna alle ploegen waren vertegenwoordigd. Als junior heb ik vaak gekoerst op deze wegen. Ik had toen niet kunnen denken dat ik daar vandaag deel uitmaakte van de ontsnapping in de Vuelta!
In San Glorio deed ik mijn best om bij de eerste renners van de vluchtgroep te blijven. Om eerlijk te zijn had ik geen super benen vandaag. Ik kan niet zeggen dat ze slecht waren, maar ze zijn al eens beter geweest dit seizoen. Ik kon lang overleven terwijl mijn ploegmaats het tempo opschroefden in het peloton omdat Rigo zich goed voelde, ondanks dat hij uiteindelijk nog wat tijd verloor. Ik bleef vooraan en kwam als 9e over de streep. Ik verloor een nieuwe goede kans om een rit te winnen, maar ik wil optimistisch blijven. Ik ben nog maar 21 jaar en werk hard om in de komende jaren het beste uit dit soort kansen te halen. In de tussentijd blijf ik leren en genieten. Ik kreeg kippenvel toen al die mensen mijn naam riepen op de slotklim.
Nu moeten we vooruit kijken naar morgen. Rigo staat 5e in het klassement. We hebben een slag verloren, maar niet de oorlog. De Vuelta is nog lang. Rigo is een groots leider op en naast de fiets. Ik weet dat zijn verlies van een minuut zijn houding niet zal veranderen. Een derde van de Vuelta wacht nog op ons en we blijven alles geven
Ik ga nu stoppen, het was een lange dag voor iedereen in de Vuelta. Een lange rit, een reis van 2 uur, de mecaniciens moeten onze fietsen nog gereed voor morgen, de verzorgers moeten ons nog masseren en daarna is er nog een diner. Morgen wacht dan de mythische Asturische klim: Lagos de Covadonga.
@Carlos_Verona
