Blog Verona over Vuelta: lessen geleerd uit hoogte- en dieptepunten
We startten 3 weken geleden in Zuid-Spanje, Jerez de La Frontera om precies te zijn. We passeerden in Andalusië de mooie stranden van Costa del Sol in Malaga, we beklommen enkele zware klimmen naast de Sierra Nevada en gingen dan richting het Noorden waar de landschappen veranderden van olijfbomen naar groene valleien in Valdelinares. Vanaf rit 10 hebben we genoten van de Atlantische kust en de mooie groene bergen in Noord-Spanje: San Miguel de Aralar, Lagos de Covadonga, La Camperona, La Cobertoria, Farrapona en zonder twijfel de zwaarste col van deze Vuelta: Ancares. In Spanje wordt deze berg de ‘Spaanse Mortirolo’ genoemd, dus als je naar het WK in Ponferrada komt dan nodig ik je uit om de fiets mee te nemen en deze berg te beklimmen. Gebruik dan wel een compacte set. Gisteren deed ik het met een 39x32 en het was niet genoeg, ik kon op sommige moment niet meer dan 50 omwentelingen maken.
Voor mijn ploeg OPQS was het niet een goede Vuelta. Alles ging goed tot aan de tijdrit in Borja. Tony Martin won die tijdrit voor onze kopman Rigoberto Uran. Daarna voelde Rigo zich ziek door de bronchitis. In de koninginnenrit was hij de eerste renner die het peloton moest laten gaan. Deze dag was erg zwaar voor de hele ploeg. Al het werk van de ploeg werd hierdoor teniet gedaan. We bleven Rigoberto steunen en zo kregen we hem nog terug in het peloton. Maar zonder goede gezondheid kun je weinig beginnen en zo verloor hij 15 minuten. Rigo moest in de 17e etappe opgeven. Dat was voor mij het zwaarste moment van deze Vuelta. Ik moest afscheid nemen van mijn kamergenoot, eerder dan verwacht. Het belangrijkste is dat hij goed hersteld voor het WK ploegentijdrit, daar kan hij een belangrijke schakel worden in de ploeg in de jacht op de derde titel.
De favoriete momenten van mijn Vuelta zijn de ritten waar ik in de kopgroep zat, rit 9 en 14. Ik kon niet meedoen voor de ritzege, maar het waren fantastische ervaringen. Nu weet ik een beetje hoe ik deze situaties in de toekomst moet aanpakken. Met meer ervaring hoop ik dat ik in de toekomst mee kan doen voor de winst als ik opnieuw in zo`n ontsnapping zit. Een ander goed moment was dat ik Rigo kon steunen. Ik werk graag voor een kopman als hem, iemand die altijd goede woorden heeft voor zijn ploegmaats. Ik hoop dat hij volgend jaar meer geluk heeft en we volgend jaar opnieuw voor het podium kunnen gaan.
En dat is het dan vanuit Santiago de Compostela. Het is fantastisch dat ik mijn eerste grote ronde heb uitgereden. Ik wil OPQS bedanken voor de kans die ze me hier gaven. Alle ervaringen die ik hier heb opgedaan kunnen van pas komen in de toekomst. In een grote ronde wordt er anders gekoerst dan in andere koersen. Je kunt niet elke dag voluit gaan, je moet altijd denken aan de volgende dagen en je rol binnen de ploeg. Wielrennen is een echte teamsport, maar in een grote ronde is de ploeg nog belangrijker. Daarom houd ik van deze sport. Iedereen heeft zijn eigen rol: sommigen beschermen de kopman op het vlakke, anderen in de bergen, weer anderen gaan voor de sprints en nog anderen zorgen voor de bevoorrading of komen ervaring opdoen zoals ik.
