Latexco, liefde voor het wielrennen
In de afgelopen seizoenen, heeft dit initiatief bijgedragen aan de zeer goede resultaten van de renners en zal het dat ongetwijfeld blijven doen in de toekomst. Onlangs gingen we op bezoek bij onze trouwe sponsor Latexco, een echt familie bedrijf in Tielt, West-Vlaanderen. Ontmoet de mensen achter de zaak, Luc Maes en zijn dochter, Carole.
Luc Maes geboren in Tielt, 74 jaar geleden.
Ik heb altijd de passie voor het wielrennen gehad, ik rijd zelf ook heel graag met de fiets. Nog steeds rijd ik een paar keer in de week op m’n fiets, het houdt me fit. Het was eigenlijk dan ook geen verrassing toen we beslisten om te gaan sponsoren in het wielrennen, 22 jaar geleden. Hoe is het allemaal gestart? Wel, door een vriend Noel De Muelenaere, de patron van het wielrennen in die tijd en ook een geweldig zakenman. Hij heeft me geïntroduceerd in de wereld. Hij zelf heeft een aantal ploegen opgestart door de jaren heen, dus voor mij was hij de perfecte gids.
We zijn begonnen in 1993 met de ploeg GB-MG het Belgisch - Italiaanse team en later gingen we mee over naar de legendarische Mapei ploeg en daarna Domo – Farm Frites en daarna Quick Step waar we zelfs een aantal jaar tweede sponsor waren met Innergetic. Je kan wel zeggen dat we Patrick Lefevere in alles gevolgd hebben, we hebben blind vertrouwen in hem. Hij is ook zeer loyaal en de manier hoe hij zo'n grote sponsors samenbrengt is leuk voor ons. Voor mij is het zeer aangenaam om te sponsoren met grote namen zoals Frans De Cock (Quick-Step) en Marc Coucke (Omega Pharma en Etixx), het is altijd interessant om mensen in de zakenwereld te leren kennen.
Waarom investeren we in het wielrennen? Omdat het de perfecte manier is om mensen te bereiken met je merk over heel de wereld. Het is ook de perfecte manier om zo met je klanten om te gaan en om ze zo op een andere manier te leren kennen. Mijn vrouw zaliger was ook een grote fan van het wielrennen. Het is zeker door haar dat we nog steeds in het wielrennen zitten.
Mijn eerste koers, ik herinner me niet meer welke koers dat was, maar ik herinner me wel het verloop van de dag nog goed. Ik zat in de auto met Patrick Lefevere, toen hij nog sport directeur was. Het was ongelofelijk om me in de auto te zitten in het midden van de koers waar alles zich afspeelde, de renners konden we horen over de radio… Ik zal het nooit vergeten!
Het mooiste moment voor mij was het Wereldkampioenschap in Lugano in 1996 wanneer Johan Museeuw won. Alles stond klaar om direct na de koers te vertrekken, de taxi’s, het vliegtuig… En toen won Museeuw! We cancelden alles en bleven daar om te feesten. Het was geweldig! Dat waren nog prachtige tijden!
Ik denk dat er een goede relatie is tussen de renners en ons product. We weten allemaal dat we moeten uitgerust zijn om een goede prestatie te leveren. Ik zeg altijd: ‘pas op voor die die zijn uitgerust!” Een goede nachtrust is heel belangrijk, daarom dat we ook met onze matrassen naar de Tour de France gaan. We veranderen in elk hotel van de ploeg de matrassen. Alle renners hebben hun eigen matras en hoofdkussen van ons. En dat vinden ze allemaal super. Stel je voor dat je na een bergrit in de hitte in je hotel komt en een slecht bed hebt… Dus wij dragen bij aan de rust van de renners en dat is ontzettend belangrijk. Je wint de koers in bed!
Ik ben ook heel blij dat mijn dochter Carole de microbe van het wielrennen heeft geërfd. Het is nu aan de volgende generatie!
Carole Maes, 39 jaar.
Ik ben opgegroeid in een huis van hardwerkende mensen met een passie voor het wielrennen. Dus het kan alleen maar logisch zijn dat ik het geërfd heb. Zelf rijd ik niet met de fiets maar ik kijk wel heel graag naar alle wedstrijden. Ik probeer zelf ook een naar een paar wedstrijden te gaan en de ploeg te supporteren, ik vind het altijd heel leuk om bij de ploeg te zijn. Het is een speciaal gebeuren, er hangt echt een aparte, maar toffe sfeer in de koers. En ik ben alleen maar blij dat ik dit van de eerste rij allemaal mag meemaken. Ik vind het geweldig om op de koers de mensen langs de kant te zien staan, supporteren voor hun favoriete renner met bier en hamburgers… Dat is echt super.
Wielrennen in België is heilig, maar het is ook leuk om te zien hoe internationaal het wielrennen geworden is over de jaren heen. Voor ons als bedrijf is dat zeer interessant en ook heel belangrijk. Ik hou ervan om naar de koers te kunnen gaan bv aan de andere kan van de wereld waar we ook onze klanten hebben, we kunnen hen uitnodiging voor naar de koers te komen en zo leren we onze klanten op een heel andere manier kennen. Dat zou anders niet zo gemakkelijk gaan!
Ik was nog vrij jong toen ik voor de eerste kaar naar de koers ging kijken. Mijn favoriete wedstrijd is Paris - Roubaix. Ik ben een keer mee in de auto mogen gaan tijdens deze koers, in auto met Wilfried Peeters. Ik zal het nooit vergeten! Met de auto over de kasseien, dat stof, de renners die van alle kanten kwamen… het was echt een ongelofelijke dag! We wonnen wel niet maar het was toch een prachtige ervaring!
In 2005 hadden wij een groot feest georganiseerd voor Tom Boonen na Paris-Roubaix in onze fabrieken in Tielt. Maar er was een groot accident gebeurd en Tom kon onmogelijk op tijd bij ons geraken. Dus hebben we in allerijl een helikopter gehuurd om hem op te halen van bij hem thuis. Hij landde in de tuin tussen onze fabrieken. Je had dat moeten zien! Al ons personeel stond buiten om te kijken hoe Tom Boonen landden in onze tuin. Het was alsof de Koning gearriveerd was! We hadden een grote taart laten maken voor Tom en we vierden zijn overwinningen! Het was echt een hele mooie dag!
Mijn moeder was ook echt een grote fan van het wielrennen. Elk jaar keek ze uit naar de Tour De France, ze combineerde haar reis naar Frankrijk samen met de Tour. Haar favoriete plaats was Pau. We zaten elk jaar in een klein hotel op het plein in Pau, klein maar super gezellig met een goed restaurant ernaast en een leuk terras. Daar zaten ze de hele avond op het terras te praten met de ploeg en met de eigenaar van het hotel. Dat waren de glorie dagen voor mijn moeder.
Tijdens de koers ging mijn vader in de auto met de ploeg directeur en mijn moeder ging in de auto met Patrick Lefevere. Daar vertelde ze alles over haar hele leven, daar hield ze van. Dit jaar sliepen we met de ploeg weer in Pau, ik ben samen met mijn vader naar daar gegaan. Ik ben zeker dat ze dat gewild had, de traditie moet voortgezet worden! Dit is ook het wielrennen, het is veel meer dan de koers, het brengt mensen samen.
Mooie herinneringen komen mee met de koers en het is daarom dat we deze ploeg volgend seizoen voor de 23ste keer sponsoren.
