Maximiliano Richeze: hard werken aan terugkeer
Hallo allemaal,
Ik schrijf deze blog vanuit mijn huis in Bassano del Grappa (Italië). Zoals velen van jullie weten ben ik aan het revalideren na mijn blessure die ik opliep tijdens de Argentijnse koers Tour de San Luis.
Ik was erg blij om weer eens in eigen land te kunnen koers. Op de eerste dag kreeg ik een fantastisch cadeau van mijn ploegmaats die me als eerste over de finish lieten gaan in de ploegentijdrit. Daardoor kreeg ik de leiderstrui, dat was een magisch gevoel in het bijzijn van mijn thuispubliek en familie. De dag daarna won Fernando en leek alles goed, maar toen was er die valpartij in de rit naar Juana Koslay.
De medische diagnose was dramatisch. Fernando en Rodrigo moesten opgeven, Stijn en ik waren ook flink geraakt. De volgende dag startte ik wel, maar voelde ik veel pijn. Ik dacht aan de normale pijntjes na een valpartij. Röntgenfoto`s lieten geen breuken zien, dus ik maakte me niet ongerust. Toch werd de pijn tijdens de laatste rit erger en erger. Samen met de ploeg besloten we om in Italië verder onderzoek te laten verrichten. Het resultaat? Een breuk in de hals van het linkerdijbeen. Klinkt ingewikkeld toch? Dat is ook zo, want het is iets wat heel zelden voorkomt. Ik heb toch ook geluk gehad, want als ik mijn dijbeen had gebroken dan was ik er minimaal 3 maanden uit geweest.
Ik begon mijn revalidatieprogramma met specifieke therapie, maar ik kon pas afgelopen week weer op de fiets trainen. Ik kan dingen niet forceren en kan nog niet langer dan 2 uur rijden, maar ik ben daar al blij mee! Eindelijk voel ik de wind weer in mijn gezicht. Helaas mis ik wel koersen als Parijs-Nice en Milano – San Remo, maar ik hoop er eind maart weer te staan.
De mannen laten er ondertussen geen gras over groeien. We hebben al 13 zeges behaald. Marcel en Fernando hebben al laten zien dat ze goed zijn. Beide zijn krachtige sprinters. Kittel is meer een pure sprinters en gebruikt de sprinttrein erg goed. Fernando is een sprinter die zelf zijn weg kan vinden. Hij heeft nooit een trein gehad, dus hij moet leren om met zijn ploegmaats te werken. Zijn instinct heeft hij ontwikkeld op de baan en dat helpt hem zeker in de sprint. Ze zijn dus verschillende sprinters, maar beide heel erg sterk. Ik weet zeker dat ze de komende weken gaan scoren!
Ik ben optimistisch over mijn progressie en ga hard blijven werken om zo snel mogelijk terug te keren. Dan kan ik mijn bijdrage weer leveren aan deze fantastische ploeg!
Ciao allemaal en bedankt voor jullie support!
Hasta pronto!
Max
Photo credit: ©Tim De Waele
