Rémi Cavagna: “Koersen voor Quick-Step Floors is een droom die uitkomt”

Rémi Cavagna: “Koersen voor Quick-Step Floors is een droom die uitkomt”

Ik ben geboren in Clermont-Ferrand, een Franse stad die bekend staat om haar rugbyteam. Vraag me niet waarom, maar ik werd altijd door andere sporten getrokken, zoals hardlopen. Op mijn 16e begon ik met de fiets te rijden. Die passie kreeg ik door van mijn vader. Hij was erg enthousiast van de fiets ondanks dat hij veel werkte en lastig tijd kon vinden om te kunnen fietsen.

Vanaf het begin was ik verliefd op het wielrennen. In deze sport kun je jezelf tot de limiet dwingen. Het gaat echter niet alleen om je kracht, maar je hebt ook een goede  kop nodig om een goede  renner te worden. De tijdrit is mijn favoriete onderdeel. Misschien omdat ik in de jeugdcategorieën altijd op 60 kilometer van de streep aanviel en alleen over de streep kwam.

In die tijd heb ik mijn kwaliteiten als tijdrijder flink aangescherpt. Jaar na jaar werkte ik om beter te worden totdat ik de kans kreeg om voor Klein Constantia en nu voor Quick-Step Floors te rijden. Dat was een droom die uitkwam. Rijden aan de zijde van Tom Boonen is ongelooflijk. Toen ik klein was, keek ik naar Tom op tv en nu ben ik hier om samen met hem te koersen in de laatste maanden van zijn loopbaan. Het is geweldig!

In mijn schaarse vrije tijd probeer ik nog een rechtenstudie aan de universiteit. Tussen de koersen door volg ik de lessen online en wanneer ik terug ben in Clermont-Ferrand doe ik mijn examens. Het is niet eenvoudig,  maar mijn familie heeft mij altijd geleerd om een alternatief achter de handen houden en andere kansen te creëren. Ik wil mijn diploma halen en wie weet kan ik me op een dag bij de politie voegen. Mijn vader is een gendarme, nog een andere motivatie om dat pad te volgen. We gaan het zien. Nu wil ik me volledig focussen op mijn carrière als profrenner. Ik wil zien hoe ver ik kan gaan en beetje bij beetje verbeteren. Om te beginnen hier in de Vuelta a San Juan. Ik kan niet wachten!

Photo credit: ©Tim De Waele