Julian Alaphilippe: “Blij om terug te zijn"

Julian Alaphilippe: “Blij om terug te zijn"

Vanaf het begin van het seizoen voelde ik me goed. Ik was erg blij met mijn conditie en voorbereiding op mijn grote doelen. Ik genoot van het fietsen en was gemotiveerd. Het was fijn om het seizoen te starten met winst in het jongerenklassement in de Abu Dhabi Tour, een ritzege, puntentrui en jongerentrui in Parijs-Nice en een podiumplaats in mijn eerste Milano-Sanremo.

Daardoor was ik nog meer gemotiveerd voor de koers in april. Ik kwam met een goede spirit aan de start van Pais Vasco. Daar wilde ik mijn vorm testen voor mijn eerste grote doel van het seizoen: de Ardennenklassiekers. Helaas kwam ik in de derde etappe ten val en raakte ik daarbij geblesseerd aan mijn knie. Ik moest opgeven en mijn seizoensdoelen veranderen. Het was zwaar en ik was erg teleurgesteld dat ik alle klassiekers moest missen. Aan de andere kant moest ik kalm blijven en genieten van de tijd die ik kon doorbrengen met mijn familie.

De tijd tussen de valpartij tot vandaag heb ik mij gefocust op mijn comeback, maar was daarbij ook realistisch en alert dat ik mijn lichaam en knie niet te veel forceerde. Ik wist dat ik tijd nodig had om te herstellen, bleef kalm en accepteerde dat ik tijd ging kosten om volledig te herstellen. Je kunt het lichaam nou eenmaal niet dwingen tot een sneller herstel door harder te trainen, dus moet je het beste maken van de revalidatie.

Een maand geleden stond ik nog niet zover. Vandaag voel ik echter wel dat ik een stuk verbeterd ben. Ik kan eindelijk zonder pijn trainen en weer doen waar ik zo van houd. Ik was erg blij dat ik deel kon nemen aan de hoogtestage van de ploeg in Livigno in het mooie hotel Bivio. Na een lange periode zonder elke dag te kunnen trainen verlies je een beetje je identiteit als profwielrenner. Ik kan mijn gevoel niet beschrijven hoe het was om eindelijk weer te mogen trainen, ik heb er echt van genoten.

De hoogtestage duurde twee weken. Ik moest het tempo laag houden, al had ik wel sneller gewild. Natuurlijk voelde ik ook dat ik de andere renners niet kon volgen op de cols, zij waren in betere conditie dan mij en dat was in het begin enigszins lastig om mee om te gaan. Aan het einde voelde ik dat ik dag per dag beter werd. De stage was echt fijn, want we waren met 12 renners van de ploeg samen. De plek was erg mooi en de omstandigheden perfect. We hebben een goed blok werk verzet en het was een fijne ervaring.

Vandaag rijd ik de Grand Prix Cerami in België, mijn eerste koers sinds mijn blessure. Daarna rijd ik de Clasica San Sebastian. Ik ben erg blij dat ik weer terug ben en hoop dat ik elke dag weer ietsjes sterker en beter word. Het wordt een speciale dag om in het peloton terug te keren en weer te kunnen koersen!

Ik ben niet meer gemotiveerd dan normaal, want ik ben altijd gemotiveerd. Het koersen heb ik echter wel heel erg gemist, het is speciaal om weer te kunnen koersen. Ik heb de kilometers nodig om de snelheid weer in de benen te krijgen. Verwachtingen heb ik niet. Ik wil genieten, mijn ploegmaats helpen en daarna mijn doelen stellen voor de rest van het seizoen.

Photo credit: ©Tim De Waele