Max Schachmann: "Lange herstelperiode, maar droom van start in grote ronde"
Hallo allemaal!
Dat is een tijdje geleden. Hoe is het met jullie, kunnen jullie er een beetje tegen dat het seizoen afgelopen is? Ik wed dat jullie de dagen aftellen tot het begin van het nieuwe seizoen.
Ik tel ze zeker af, maar dan naar het trainingskamp in December. Ik heb erg veel zin om me weer bij mijn ploegmaats te voegen, ik heb ze al een flinke tijd niet gezien door de val in Polen. Dat was het dieptepunt van mijn seizoen, dat verder goed verliep.
Mijn seizoen begon in de Dubai Tour. Een mooie manier om het seizoen te beginnen met mooi weer. We wonnen direct 4 ritten en het eindklassement. Daarna reed ik in Europa mijn eerste eendagskoersen: Handzame Classic en Le Samyn. Het weer was flink anders dan in de Emiraten, maar de koersen waren prachtig. Ik boekte daar ook mijn eerste top-10 klassering van het jaar. Daarna startte ik ook nog in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl.
In de Tour de Romandie was ik dichtbij een podiumplek in de proloog. Ik had zo`n resultaat niet direct verwacht in zo`n deelnemersveld. Dat resultaat gaf mij vertrouwen voor de Tour of California. Ik was voor de eerste keer in de Verenigde Staten. Daar was mijn taak om een goede lead-out te doen voor Marcel. Zelf eindigde ik in de top-15 van het eindklassement, een solide resultaat na een zware week koers met waaiers, zware klimmen en een tijdrit op 2000 meter hoogte.
Tijdens de nationale kampioenschappen in juni hoopte ik op een goed resultaat tijdens de tijdrit, maar ik had een zeer slechte dag en eindigde als 4e. Enkele dagen probeerde ik het recht te zetten in de wegrit. Ik was vanaf de start direct mee. De wedstrijd was zwaar en het peloton lag op de eerste klim uit elkaar. Ik zat mee vooraan, reageerde op verschillende aanvallen maar het was lastig tegen de renners die meer ploegmaats in de koers hadden. Het was een belangrijke ervaring, ik heb er veel van geleerd waarvan ik in de toekomst hoop te kunnen profiteren.
Na het eerste deel van het seizoen was ik erg gemotiveerd om me in de Vuelta-selectie te rijden. Helaas veranderde dat door de valpartij in Polen. Ik moest daar al een streep onder mijn seizoen zetten en beginnen aan een lange herstelperiode. Ik ben nu halverwege. Na mijn operatie vertelde de doctor mij dat ik de krukken voor meer dan 3 maanden moest gebruiken. In oktober begon ik echter al op de rollen te rijden, 30 minuten elke dag. Gewoon om mijn been te bewegen. Ik voel me nu veel beter. De dokter vertelde me dat hij tevreden was met mijn progressie. Ik kan jullie echter vertellen dat de week na mijn operatie erg moeilijk en pijnlijk was. Toen ik eenmaal thuis was, moest ik erg wennen om me rustig te houden. Ik kon alleen van mijn bed naar de bank gaan om de koersen op tv te zien. Toen ik mijn been meer kon bewegen, kwam daar ook zwemmen bij.
Het doel is om fit te zijn bij de start van het trainingskamp in december en dan verder op te bouwen. Ik weet dat ik nog wat tijd nodig heb om mijn conditie op punt te krijgen, maar de motivatie is er. Ik leg de lat niet te hoog na deze zware blessure. Ik moet flink hard werken en zien hoe het lichaam reageert voordat ik echte plannen kan maken. Ik wil wel graag mijn debuut maken in een grote ronde. Ik droom ervan dat deze lange herstelperiode achter de rug is en ik eindelijk weer een nummer kan opspelden.
Photo credit: ©Tim De Waele