De GP van Monaco
Ik verbaas me er wel elk jaar over hoe onzinnig populair die Ronde toch is. Zoals deze week nog op verkenning: constant riepen mensen me succes toe. Auto's reden de hele tocht achter me, wielertoeristen beten zich vast in mijn achterwiel. Ongelofelijk plezant natuurlijk, al merk je wel dat het spel uit zijn voegen barst. Sommigen schreeuwen nu moord en brand over die hekken en tenten op de Kwaremont, maar het is gewoon een logische evolutie van de sport. Als er twintigduizend man in één straat wil staan, moet je dat nu eenmaal organiseren. De voorbije jaren al was de Ronde de enige koers waar op élke helling hekken stonden. Wel, het is ook de enige koers waarin ik nog nooit bijna ten val kwam door het volk.
Koers zal altijd een volkssport blijven, hekken of niet. Je zal altijd voor je deur kunnen staan om gratis een peloton voorbij te zien flitsen. Maar mogen ze dan nergens inkom vragen? Ik weet het niet. Als je er een hapje, een drankje en een groot scherm bij krijgt, vind ik het niet onlogisch. Wat is dan het verschil met een voetbalmatch? Uiteindelijk: als je ergens anders een leuke namiddag wil beleven, moet je er ook een paar euro voor betalen.
Het is niet óf vips, óf volks. Je kan beiden perfect combineren. Neem nu de GP van Monaco. Hét jetset-evenement van de Formule 1, met al die jachten in de baai. Maar als gewone man kan je er ook perfect gaan kijken. De inwoners van Monaco kunnen sowieso overal binnen, en ook mijn schoonouders zijn er ooit geweest. Van alle GP's is het diegene waar je het minst inkom moet betalen en het dichtst bij de paddock komt. Ondanks de liters champagne die er vloeien, kan je er nog altijd naartoe met een pint in de hand. Daar kan de Ronde nog een voorbeeld aan nemen.
