Laurens De Plus: "Blij om weer deel uit te maken van het peloton"
De afgelopen periode is zwaar geweest, maar het heeft me veel geleerd. Ik ben mentaal sterker geworden, daar begint het allemaal: in je hoofd. Ik heb ook geleerd dat familie het belangrijkste is ter wereld. En als ik familie zeg, dan bedoel ik niet alleen mijn echte familie, maar tijdens de zware tijd heb ik ook ontdekt dat deze ploeg mijn echte wielerfamilie is.
Ze hebben me nooit in de steek gelaten. Ze hebben me nooit vergeten. Ze zorgden er altijd voor dat ik onderdeel was van de ploeg. Daar blijf ik ze voor altijd dankbaar voor!
Ze nodigden me uit voor diners in het teamhotel. Ik gin zelfs trainen met mensen van Lidl tijdens het weekend van de Ronde van Vlaanderen. Dus ik heb nooit het gevoel gehad dat ik geen deel meer uitmaakte van de ploeg. Dat is iets ongelooflijks, je kunt je niet voorstellen hoeveel dat betekent!
Ik was erg uitgelaten dat ik twee weken geleden weer mocht koersen. Eschborn-Frankfurt was mooi voor mij persoonlijk. Het voelde geweldig om weer deel uit te maken van het peloton, mijn tweede thuis. Mijn benen voelden verrassend goed, dat had ik niet verwacht na een lange koersloze periode. Ik trok zelfs ten aanval en het ging gewoon erg goed, dat gaf mijn vertrouwen een flinke boost! Natuurlijk kreeg ik door dat ik wat te enthousiast was geweest en daarna werd ik weg geblazen, maar desondanks was het ongelooflijk. Het gaf me kippenvel om weer in het peloton te rijden en het speciale gevoel om een rugnummer op te spelden weer te hebben.
Na Frankfurt ben ik met Tom Steels achter de motor gaan trainen om mijn snelheid terug te krijgen. Nu ben ik in de Verenigde Staten, ongelooflijk! Ik houd ervan om hier te zijn. Enkele jaren geleden was ik in Richmond voor het WK, de westkust is fantastisch. Ik kijk erg uit naar de koers.
California is flamboyant, alles is zoals je in de films hebt gezien. We zitten dichtbij Beverly Hills, Hollywood en alle andere ijkpunten. We starten in Long Beach en ook dat ziet er fantastisch uit met de oceaan en aanliggende pieren. Het is net een briefkaart. Ik ben dus erg blij dat ik hier mag zijn.
De ploeg is gemotiveerd en we hopen op enkele mooie resultaten. Fernando Gaviria is onze kopman en we gaan er alles aan doen om hem aan een ritzege te helpen in de vlakke ritten. We hebben hier goed getraind en het road book bekeken. We weten hoe zwaar de koers wordt, maar dat motiveert ons alleen maar!
Had ik al gezegd hoe blij ik ben om hier te zijn? Vast wel! Maar wat jullie nog niet weten is dat ik hoop om eens een echte Amerikaanse hamburger te proeven voordat de koers zondag begint. Let op mijn woorden, ik verlaat dit land niet voordat ik eentje gegeten heb!
