De ervaren Deen spreekt over de sterke start van de ploeg dit seizoen en zijn ambities om Olympisch kampioen te worden.
Het was een druk eerste kwartaal van 2020 met veel reizen. Ik startte in Australië, het verste dat je kan reizen in het wielrennen. Het was een mooie koers en we hebben er de afgelopen twee jaar veel succes gehad, dus ik kom er graag nog eens terug. Voordat de Tour Down Under startte had ik al op de piste gereden. Met de successen van Sam en Dries Down Under was het een succesvolle start van het seizoen. Daarna reisde ik naar Denemarken voor de Driedaagse van Kopenhagen, vervolgens trok ik naar de UAE Tour.
De laatste jaren had ik een vergelijkbaar programma, dus ik wist dat ik reizen aan kon. Je moet elke dag voorzichtig zijn met wat je doet, want met al die reisdagen en verschillende tijdszones verlies je veel trainingsdagen. Dus je moet zorgen dat je goede trainingen doet op de dagen dat je kunt trainen. Had ik niet gereisd naar die koersen, dan had ik mogelijk op trainingskamp geweest en een flink aantal trainingen afgewerkt.
Goud op het WK piste
Ik kan niet geloven hoeveel geluk ik heb gehad met de situatie in de UAE Tour en het moment dat ik vertrokken was, net voordat het Coronavirus uitbrak. Ik had in de weken ervoor al veel met de ploeg gesproken over het moment van vertrek in voorbereiding op het WK in Berlijn. Na wat discussies besloten we dat ik na de vierde etappe kon vertrekken. Het is puur toeval dat ik niet een dag langer ben gebleven, dus ik heb geluk gehad dat ik naar Berlijn kon reizen. Na een periode van isolatie in Berlijn kreeg ik te horen dat ik gezond was en het WK mocht rijden.
Ze belden me zaterdagochtend – de dag voor de koers – om te zeggen dat ik mocht koersen. Het was zo`n grote opluchting. Ik heb die meneer aan de telefoon wel drie keer gevraagd of het echt klopte, want ik wilde zeker weten dat ik mocht starten. Ik was erg emotioneel en zodra de UCI bevestigde dat ik mocht rijden trok ik naar de piste en startte ik een training om het ritme weer op te pakken. Het was een speciale koers met Lasse Norman Hansen, waarschijnlijk onze beste koers ooit. Er waren veel emoties, niet alleen wat er in de voorgaande dagen was gebeurd, maar ook omdat Berlijn niet ver van Kopenhagen lag. Ik had 25 familieleden uitgenodigd, dus het was een droom om de titel met hen te vieren.
Twee dagen voor de wedstrijd had ik niet gedacht dat ik mocht koersen. Ik was vrij realistisch over die dingen. Had ik niet mogen koersen, dan was het zo geweest. Ik had in die isolatieperiode rollers en een fiets op mijn kamer geregeld. Ik kon zo mijn trainingsprogramma afwerken en me focussen op de voorbereiding van de koers, want ik wilde niet dat de situatie mij te veel zou beïnvloeden. Ik heb natuurlijk enkele jaren ervaring en heb andere moeilijke situaties meegemaakt.
Uitkijken naar Tokyo
Het Deense baanwielrennen bevindt zich in een bijzondere positie op het moment. De laatste keer dat we een titel behaalden op de ploegenachtervolging en madison was in 2009 in Pruszków. Elf jaar later – zonder titels in de tussentijd – wonnen we goud op de ploegenachtervolging in een wereldrecord en de madison opnieuw!
We hebben nu goud gewonnen op twee van de drie Olympische piste duuronderdelen. Dat geeft ons een goede uitgangspositie voor Tokyo, maar niemand krijgt iets cadeau in de wielerwereld. We wisten al dat we een goede kans maakten op een medaille op deze onderdelen, maar na onze prestaties in Berlijn moeten we voor goud gaan. Ik kijk er alvast erg naar uit!
Photo credit: ©Luc Claessen / Getty Images
