De wereldkampioen sprak over zijn laatste koers van het jaar en maakte een analyse van zijn memorabele jaar.
De Ronde van Vlaanderen was mijn laatste koers van het seizoen. Ik was erg blij dat ik die koers mocht ontdekken, daar droomde ik al enkele jaren van. Ik voelde me goed tijdens de twee verkenningen en startte met veel vertrouwen.
Vanaf het begin was het heel erg nerveus. Het was een immens gevecht om goed gepositioneerd te zitten op bepaalde plekken, maar ik raakte eigenlijk nooit nerveus. Ik bleef kalm en dichtbij mijn ploegmaats, die het parcours nog beter kenden. Ik voelde me goed, was gefocust en maakte mijn eerste move op 50 kilometer van de streep. Ik voelde me goed op de hellingen en besloot te gaan op de Koppenberg.
Ik kwam zo in een sterke kopgroep met Wout en Mathieu terecht. Alles ging goed, we werkten goed samen en sloegen een mooi gaatje. Helaas kwam ik toen in botsing met de motor en was mijn koers in een fractie voorbij. Mijn schouder deed direct pijn, maar ook mijn hand. Ik voelde veel pijn en dacht dat er echt iets ergs was. Achteraf heb ik nog aardig geluk gehad.
In mijn gedachten blijf ik toch bezig met de gedachte dat wat er gebeurd zou zijn als die botsing er niet was geweest. Ik ben toch blij dat ik deze koers ontdekt heb als wereldkampioen en ik onderdeel was van zo`n sterke ploeg. Ik wil nu nog meer en kom volgend jaar zeker opnieuw aan de start.
Een raar seizoen
Mijn seizoen was speciaal, mooi en bizar tegelijkertijd. Ik beleefde enkele fantastische momenten, maar ook enkele slechte op en naast de fiets. Tegelijkertijd besef ik dat dit bij veel mensen zo is geweest. Door de pandemie werd iedereen in het onbekende gegooid. Het voelde daarom ook as een bonus dat we vanaf augustus weer mochten koersen.
De wereldtitel was mijn hoogtepunt van het seizoen. Het was een droom van mij om ooit wereldkampioen te worden. Ik heb die droom lang nagejaagd en heb daar hard voor gewerkt. Voeg daar nog mijn ritzege in de Tour de France, drie dagen geel en de winst in de Brabantse Pijl aan toe. Dan heb ik een compleet plaatje.
Volgend jaar wil ik de regenboogtrui zoveel mogelijk eer aan doen. Daarom keer ik graag terug naar Vlaanderen. Het koersen hier deed me realiseren hoeveel ik de kasseien heb gemist. Het is een compleet andere manier van koersen. Harder, wilder en zwaarder. Echt speciaal. Het is puur wielrennen!
Photo credit: ©Tim De Waele / Getty Images