De Belg sprak over zijn zege in de laatste koers van het seizoen.
Ik herinner mij De Panne als de dag van gisteren. De ploeg was geweldig die dag, we waren de zware weersomstandigheden perfect de baas. We domineerden de koers in de wind en regen. Uiteindelijk kon ik het werk afronden. Daarmee kon ik mijn ploegmaats terug betalen voor al hun harde labeur.
De koers verliep hectisch door de waaiers. Het peloton sloeg al snel uit elkaar, maar liep ook weer bij elkaar. Op 100 kilometer van de streep ontbrandde de strijd echter opnieuw. Onze ploeg zat goed vooraan met alle 7 renners. In de finale bleven we met 8 renners over vooraan, waaronder 4 renners van The Wolfpack.
In de laatste 10 kilometer viel Tim aan, maar hij werd terug gehaald. Toen dat gebeurde zag ik dat de anderen op hun limiet zaten, terwijl ik nog wat over had. Ik versnelde en sloeg een klein gaatje. Dat kon ik uitbreiden en stand houden tot aan de finish.
Het was mijn eerste zege van het jaar en dat in de laatste World Tour koers. Het was belangrijk voor mij, want in de zomer kwam ik ten val in Milano-Torino en miste ik diverse koersen. Dit soort zeges geeft je veel vertrouwen en laat je relaxt de winter in gaan. Je gaat het off-season dan met een compleet andere mindset in en dat kan tellen. Niet alleen de zege maakte mij blij, maar ook dat Tim – een erg goede vriend van me – op het podium stond. Iedereen weet hoeveel hij voor de ploeg werkt en wat voor consistent seizoen hij kende. Het was speciaal om hem daar te zien staan en dit onvergetelijke moment met hem te delen.
Photo credit: ©Luc Claessen / Getty Images
Onze wolven
Yves Lampaert 