De Nederlander keek terug op zijn eerste dag in het peloton nadat hij 8 maanden langs de kant stond.
Het was een erg mooie dag. Ik had een speciaal gevoel vanmorgen toen ik mijn Deceuninck – Quick-Step shirt aan trok. Het is moeilijk om dat in woorden uit te drukken eigenlijk. Ik heb de afgelopen maanden mijn ploegmaats zien koersen op tv. Ik houd van wielrennen en miste het heel erg. Daarom ben ik erg blij om hier te zijn.
De korte rit was ideaal om terug te komen en te wennen om weer in het peloton te rijden. Ik moet toegeven dat ik wat bang was toen ze links en rechts gingen en het peloton een paar keer moest remmen. Daarna was alles echter prima en ging ik zelfs naar de kop van het peloton in het wiel van Iljo, die de achtervolging op de koplopers had ingezet. Ik wilde gewoon genieten om weer vooraan te rijden.
In het eerste deel van de rit kwamen veel renners – van mijn generatie, maar ook de oudere renners – naar me toe om een paar woorden te wisselen. Dat was zeker een ontroerend moment toen ze allemaal vertelden dat ze blij waren om me terug te zien en me het allerbeste wensten. Na de rit heb ik mijn telefoon erbij gepakt en zag ik alle berichten die ik heb gekregen van veel renners en fans. Ik wil ze allemaal hartelijk danken. Het is emotioneel om te zien hoeveel support ik heb gekregen op deze speciale dag.
Het doel was om de finish te halen, maar ik probeerde de jongens te helpen waar het mogelijk was. Op 10 kilometer van de streep verloor ik mijn positie een beetje en kon ik er niet staan voor de ploeg in de finale, maar ik ben er trots op dat ik de finish heb gehaald. Het geeft veel vertrouwen dat ik deze week verder ga verbeteren. Ik kijk er naar uit om mijn ploegmaats in de komende ritten te helpen en van elk moment dat ik hier ben te genieten.
Photo credit: ©Stuart Franklin / Getty Images
