Ex-profrenner Stijn Vandenbergh (38) is terug bij de Wolfpack, de ploeg waar hij vijf jaar bij koerste. Deze week kan je hem terugvinden langs de wegen van Tour de Wallonie, niet langer in het peloton, maar wel nog steeds in dezelfde helpfunctie.
“Wielrenner zijn als job was echt een mooie periode in mijn leven. Ik heb veel landen gezien, zoals Japan, China of Australië. Deze week herinnerde mecanicien Dirk Tyteca me aan de eerste keer dat hij me ontmoette, hij zag me een kwartier voor de start van een koers en ik lag nog buiten op het terras te slapen. Dirk maakte me wakker om me te vertellen dat de koers bijna begon. Ik had niet veel stress als renner”, lacht Stijn.
“Daarom heb ik bijvoorbeeld ook de kamer gedeeld met Tom Boonen, ik ben een rustig persoon en geen grote babbelaar en heb hem ook wat rust bijgebracht. Vijf jaar lang voor Quick-Step rijden was heel bijzonder, met veel Belgische renners en Belgische staf was het nog specialer. Ik heb de mooiste periode als profrenner in deze ploeg beleefd, we wonnen veel dus dat was goed voor de sfeer maar ook het gevoel dat iedereen elkaar hielp.”
Liefde voor massage
“Mijn mooiste herinnering is mijn eerste profzege, in mijn allereerste jaar als prof won ik in 2007 in Ierland. Maar ook mijn vierde plaats in de Ronde van Vlaanderen 2014 is iets dat ik nooit zal vergeten. Voor mezelf persoonlijk was het een heel mooi resultaat. Ik ben veertien jaar prof geweest, ik kon de balans vinden door soms het strikte leven los te laten, bijvoorbeeld soms eens eten wat ik wilde. Ik deed het na de klassiekers meestal wat rustiger aan zodat ik kon opbouwen voor het tweede deel van het seizoen. Het is belangrijk om plezier te blijven vinden in wat je doet. Van huis zijn was niet zo moeilijk voor mij, alleen toen mijn dochter Victoria werd geboren vond ik het moeilijker.”
“In 2020 stopte ik met koersen. Nu werk ik in de wielerschool in Oudenaarde, waar ik kan fietsen zoals vroeger, maar nu geef ik les aan de jongere generatie. Eerlijk gezegd was ik in het verleden als renner altijd heel blij om een massage te krijgen, het leek me interessant om ook een massage te kunnen geven. Deze winter volgde ik twaalf weken een cursus in Gent, het leuke was dat je ook testpersoon was, dus je kreeg ook nog een massage van anderen. Nu hier zijn met Quick-Step Alpha Vinyl als freelance soigneur is erg leuk. Ik miste het deel van het weg zijn, ik ga nog steeds graag naar het buitenland en hier ken ik iedereen van de staf en ook 80% van de renners met wie ik nog heb gekoerst. Het is prachtig om terug te zijn in de wereld die ik al mijn hele carrière ken.”
Dagen gaan snel
“Als renner had ik ook een helpende functie en als soigneur is dat hetzelfde, dus deze rol past bij mij. Naast de massage zijn er nog tal van andere taken. 's Morgens de bidons klaarmaken, dan gaan we naar de start en doen we de bevoorrading en geven we bidons onderweg. Ik ga ook naar de finish, als het warm is dan snakt een renner echt naar een koel drankje dus het is leuk als je daar dan niet op hoeft te wachten. Ook voor het ontbijt vond ik als renner zelf belangrijk dat alles er altijd was, dus dat check ik ook elke ochtend.”
“Nu collega zijn van soigneurs die in het verleden een van mijn soigneurs waren, voelt niet anders, voor mij is iedereen in het team hetzelfde en werkt iedereen samen naar hetzelfde doel. Maar ik krijg veel tips van mijn collega's, ik ben blij om te leren van hun ervaringen. Als renner ben je gewoon bezig met koersen, rusten en eten. Eigenlijk zie je niet wat er allemaal achter zit, maar ik herinner me dat ik regelmatig het personeel probeerde te bedanken, bijvoorbeeld de soigneur na de massage. Nu gaan de dagen heel snel, ik ben ook fysiek fit omdat ik nog steeds fiets en ga fitnessen, maar niets zal ooit zo fysiek zwaar zijn voor mij als fietsen was. ”
Foto credit: ©Tim De Waele / Getty Images