De Belg blikte terug op zijn eerste koersweek als ploegleider in de Challenge Mallorca.
“Hoe was mijn eerste ervaring in de ploegauto tijdens een koers? Er was wat stress, maar ik had twee goede gidsen aan mijn zijde. Ik heb veel geleerd en een paar fouten gemaakt, maar ik denk dat dat in het begin normaal is. Ik heb zowel chauffeur zijn van de koersauto als het spreken in de auto mogen ervaren. Op dit moment denk ik dat het autorijden stressvoller is, vooral op Mallorca met het slechte weer en de wegen. Ook het feit dat je je machteloos voelt in de auto, soms heb je iets in je hoofd, maar nu heb ik ervaren dat het dan niet altijd even makkelijk is om dat uit te voeren.”
“De eerste dagen op het trainingskamp had ik in mijn gedachten al de switch gemaakt. Op Mallorca voelde ik me echt ploegleider, terwijl ik daarvoor nog wel eens als renner dacht. Mijn band met de renners is nu anders. Ik heb het gevoel dat er iets is veranderd, wat normaal is. Als renner keek ik ook anders naar ploegleiders dan nu. Dat was een van de moeilijkste zaken toen ik op het trainingskamp aankwam, het is raar dat zoiets in één dag kan veranderen. Het is normaal, ik heb er geen problemen mee, maar het kost gewoon wat tijd om eraan te wennen. Ik heb ook het gevoel dat het niet goed zou zijn als ik nog steeds de sfeermaker in de ploeg zou zijn, dat kan je niet als ploegleider. Daar probeer ik een goede balans in te vinden.”
Vroege ochtenden en late avonden
“Tom en Klaas hebben me deze week echt geholpen, daar ben ik dankbaar voor. Niet alleen tijdens de koers, maar ook daarbuiten. Er zijn veel dingen die je als renner niet weet. Ik was ook verrast hoe lang de dagen zijn. 's Ochtends vroeg, overdag is er veel te doen en tot laat in de avond ben je nog bezig. Je bent constant bezig, na uren in de koersauto te hebben doorgebracht, voel je je echt uitgeput. Fysiek doe je niets, maar toch ben je erg moe na een hele dag op de koers.”
“Het is totaal anders in de auto dan op de fiets. Maar de manier waarop je de koers aanvoelt, is een beetje hetzelfde, denk ik. Vorige week hadden we soms autonummer 19 of 20, dan zie je de hele dag niets. Je ziet de renners niet of je hebt geen internetconnectie, en dan weet je als ploegleider in de auto een stuk minder dan mensen soms op tv zien.”
“De lat ligt hier altijd hoog. Het maakt niet uit welke koers of wanneer, we willen altijd winnen. De ploeg was erg sterk op Mallorca, misschien zelfs meestal de beste ploeg. We wonnen maar één keer, maar ook in de andere koersen waren we dichtbij. Ik denk dat iedereen op een goed niveau zit, met wat meer geluk hadden we misschien wat meer overwinningen mee naar huis kunnen nemen. Ik mis het leven van een renner nog niet; op een gegeven moment geniet je er gewoon niet meer van zoals vroeger. Vorig jaar was dat voor mij zeker het geval, omdat ik ook niet goed reed. Ik geniet weer van wat ik nu doe, ik voel die stress en heb dat gevoel van een neoprof. Dat is belangrijk. Ik mis het fietsen wel een beetje, maar het koersen zelf niet.”
Overwinningsgevoel
“Mijn volgende koersen zijn in Portugal met de Figueira Classic en de Volta Algarve. Daarna trek ik opnieuw naar België voor de klassiekers, als derde ploegleider. Daar kijk ik echt naar uit. Om erbij te zijn en te leren, want de klassiekers zijn sowieso nog iets anders. Het plan is om de Vuelta te doen, ik denk dat ik dit seizoen zoveel mogelijk moet leren en ervaring moet opdoen.
De rol van ploegleider is zeker wat ik ervan verwachtte. Vorige week voelde je de spanning opbouwen toen we nog niet hadden gewonnen, dan geeft die overwinning op zondag weer dat speciale gevoel. Dat gevoel is nog steeds hetzelfde, ook al zit ik niet meer op de fiets.”
Foto credit: ©Wout Beel
Gerelateerde producten