WK Ploegentijdrit: OPQS pakt opnieuw goud!
Peter Velits, Michal Kwiatkowski, Niki Terpstra, Sylvain Chavanel, Tony Martin en Kristof Vandewalle gaven alles in de slotfase. Die was erg technisch en bevatte smalle wegen. OPQS kwam met 5 renners in de finale en net voor de streep bleven er nog 4 renners over. Martin nam lange beurten voor zijn rekening en sleurde OPQS richting de eindstreep. Met een verschil van 81/100 van een seconde was OPQS net iets sneller dan ORICA-GreenEDGE. OPQS noteerde een gemiddelde van 53,402 km/u.
“Het was echt een uur a bloc. Vooral in de laatste 10 kilometer. We namen enkele risico`s omdat we wisten dat we enkele seconden achter lagen. We namen de risico`s die we konden en konden ons opblazen of tijd terug pakken. We namen ook wat risico`s in de bochten”, aldus Martin. “We lagen bij het laatste tussenpunt een seconde achter en wisten dat een bocht het verschil kon maken. Dus we namen het risico. We kenden de bochten perfect. We kenden een goede voorbereiding op vandaag, dus het is echt een overwinning voor de hele ploeg. De sportdirecteuren bereidden ons voor op de koers van vandaag, vooral de laatste kilometers. Het laatste tussenpunt hielp onze moraal een beetje om zeep doordat we onze voorsprong verloren waren, maar de sportdirecteuren in de auto gaven ons weer motivatie. We gaven gewoon alles en namen alle risico`s in de laatste 10 kilometer. Het was uiteindelijk genoeg voor de winst. Ik denk dat we wonnen door het moraal op het laatste stuk. Ik denk dat dit hetzelfde is voor de andere renners in de ploeg. De laatste honderden meters schreeuwde Tom Steels ‘go go go, haal alles eruit, jullie kunnen wereldkampioen worden’. Dat gaf ons het laatste procentje motivatie om al onze kracht op de pedalen te zetten. Soms maakt een zinnetje het verschil.”
“Je weet dat het erg dicht op elkaar zat. Dus moet je de mannen pushen. Maar met deze ploeg heb je 6 exceptionele renners. Ik denk niet dat je het nog vaak gaat zien dat een ploeg het tij kan keren in een lange ploegentijdrit”, aldus Tom Steels. “Niki, Tony, Chava en Peter gaven alles in de slotfase. Kristof deed wat hij moest doen en Michal was ook erg belangrijk voor de laatste kilometers. We gingen erg snel Firenze binnen en de laatste mannen bleven maar gaan. De laatste 5 kilometer ging het meer om karakter dan om conditie. Ze gingen volgas en bleven pushen tot aan de finishlijn. Voor deze 6 renners en alle mannen die er achter zaten, was dit een prachtige ervaring die we de rest van ons leven meenemen.”
“Het was voor mij erg belangrijk om deze wedstrijd te winnen. Het maakt niet uit als je wint met een seconde, 2 seconden of een halve seconde. Als we niet hadden gewonnen, was ik erg teleurgesteld. ORICA-GreenEDGE versloeg ons met minder dan een seconde in de Tour. Deze zege is een soort van revanche”, aldus Chavanel. “Ik denk dat gevechten als deze tussen de teams goed is voor de wielersport. Het geweldig en iets dat onze sport groter en beter maakt.”
“Ik denk nog altijd aan de eerste zin die Tom Steels zei tijdens de eerste meeting. Hij zei ‘mannen, ik denk dat de stad Firenze het verschil maakt tussen winnen en verliezen’. Hij had gelijk, want hij stak veel effort in het verkennen van elke bocht hier. Hierdoor konden we deze wedstrijd winnen. We wisten wat te verwachten in de finale en we deden wat we moesten doen om het gat te dichten. Daarom wonnen we, omdat Tom het parcours perfect kende”, vertelde Terpstra.
“We zaten op een lijn aan het einde en leden allemaal. Het was niet 1 of 2 renners die de effort deden. We klagen nu allemaal over pijn in onze benen. Ik denk dat we allemaal gelijk hebben geleden om deze zege te bewerkstelligen en we hebben hetzelfde gevoel van tevredenheid en blijheid”, liet Velits optekenen.
“Toen ik de ploeg moest laten gaan kon ik niet geloven dat we nog steeds gewonnen hadden. Ik gaf alles totdat ik moest lossen. Ik ben de hele staf en de mannen erg dankbaar dat ze toch nog konden winnen. Ik liet mijn persoonlijke ambities varen en gaf alles. De ploegentijdrit is een wedstrijd waarin je niet gefocust kan zijn op het finishen met 6 renners. Ik gaf alles totdat ik moest lossen en dat werkte perfect”, aldus Kwiatkowski.
“De tweede titel en het is weer speciaal. Je raakt er niet gewend aan. We kunnen in de toekomst nog meer titels winnen, maar deze is op dit moment gewoon speciaal. We maakten het verschil in het eerste deel. Het was mentaal zwaar toen we wat verloren in het tweede deel, maar we konden de knop omzetten en opnieuw winnen”, aldus Vandewalle.