OPQS interview: Pieter Serry
Met welk gevoel kijk je terug op je jaar bij OPQS?
Voor mij was het alsof een droom uitkwam! Het is geweldig dat ik mocht rijden in een van de grootste wielerploegen en aan de zijde van idolen als Tom Boonen en Mark Cavendish. Ik heb veel van ze geleerd en blijf van ze leren. De Vuelta was mijn eerste grote ronde en ook mijn eerste ploegentijdrit. Ik was erg nerveus, maar Tony Martin gaf me goed advies hoe ik het aan moest pakken, dat ik geduldig moest zijn en niet meteen voluit moest gaan. Ik was erg trots dat ik bij de mannen kon blijven en we als 3e finishten. Het gaf me vertrouwen. Voor mij was het een van de meest mooie moment van het jaar.
Aan het begin van het jaar was het wel even flink aanpassen voor me, want ik was gewend om voor mezelf te rijden. Nu moest ik voor en samen met de hele ploeg rijden voor mijn kopman. Dat was een goede belevenis!
Hoe belangrijk is wielrennen voor jou?
Het allerbelangrijkste. Het is mijn leven!
Heb je nog andere passies?
Nee, wielrennen is de enige passie in mijn leven. Alle vrije tijd gaat naar het wielrennen en natuurlijk naar mijn vriendin Stefy. We houden er van om op restaurant of naar de cinema te gaan. Ze zit ook in het wielrennen. Zij is mijn sportdirecteur (lacht). Zelfs tijdens de koers zoals het BK vertelt ze me wat ik moet doen of wat ik verkeerd deed. Het is erg grappig en ik houd ervan. Het vele reizen was ook een aanpassing voor ons als koppel. Als er bijvoorbeeld iets gebeurd in de Tour de Langkawi of de Tour of California kan ze niet direct bij me zijn. Dat is voor haar – en ik denk voor alle vriendinnen en vrouwen van wielrenners – niet erg plezant. Maar dat komt met de job.
Hoe zit het met jou familieleven?
Ik ben een boerenzoon. Ik ben dus gewend om buiten op de velden te zijn en met dieren bezig te zijn. Ik heb een hond en kat thuis, maar op de boerderij heb ik veel dieren. Mijn grootvader woont naast ons en is erg trots op me. Hij komt veel naar wedstrijden, wat ik erg waardeer.
Je ploegmaats vinden je een grappige gast, waarom denken ze dat?
Ik weet het echt niet (lacht). Het is belangrijk dat we wat kunnen lachen! Natuurlijk is het belangrijk om ook serieus te zijn, maar het leven is meer dan dat alleen. Het moet ook leuk zijn!
Hoe kijk je naar volgend jaar?
Ik hoop weer iets sterker te zijn en hoop dat ik goed werk kan verzetten voor iemand als Rigoberto Uran in de Giro. In de klassiekers hoop ik op een top-5 klassering en misschien wel een zege. Dromen staat je vrij toch?
Pieter Serry 