Tour de France: Trentin op het dagpodium
Gallopin ontsnapte op iets minder dan 3 kilometer uit een kopgroep waarin ook Michal Kwiatkowski zat. De Pool vatte gevat op een eerdere aanval van Gallopin en kreeg Peter Sagan (Cannondale) en Michael Rodgers (Tinkoff-Saxo) met zich mee. Gallopin wist het peloton net achter zich te houden, terwijl de anderen werden ingerekend. John Degenkolb (Giant-Shimano) won de sprint van de groep en werd daarmee 2e voor Trentin.
OPQS was eerder al actief in de rit. Jan Bakelants was in de laatste 20 kilometer op pad met een klein groepje aanvallers, maar werd ingerekend door het peloton. In de laatste afdaling was het Tony Martin die het tempo de hoogte in stuwde, waarmee hij de rode rugnummers als meest aanvallende renner van de rit ervoor eer aan deed.
Reactie Trentin
“Misschien hadden we nog wat beter kunnen doen dan een 3e plaats, maar dat is koers. Kwiato zat mee in een kleine kopgroep. Hij probeerde aan te vallen in de afdaling, maar dat plan kwam niet uit de verf. We hadden niet de benen die we wilden. Dankzij Michal Golas kon ik weer vooraan aansluiten en meedoen voor de sprint om de 2e stek. We wisten in de laatste kilometer dat het voor het podium zou zijn en niet voor de winst. Op 220 meter gingen we aan en Degenkolb kwam me nog net voorbij. Hij was sneller vandaag. Morgen proberen we opnieuw.”
Reactie Kwiatkowski
“Op de laatste klim van de dag schoven we naar voren in het peloton. We bleven werken en zo zaten we in de afdaling vooraan. De afdaling was erg technisch. Met Matteo en Golas erbij konden we op 2 manieren winnen. Ik ging er vandoor met Gallopin, Sagan en Rogers, maar ik wist ook dat Matteo achter me zat in het geval we terug gehaald zouden worden. Op 3 kilometer probeerde ik mijn companen te lossen, maar dat lukte niet. We deden ons best en eindigden als 3e. Morgen een nieuwe kans.”
Reactie Bakelants
“Eindelijk voelde ik me vandaag goed genoeg om het te proberen. Ik voelde me goed de vorige dagen, maar vandaag kon ik meespringen met de vluchters. De conditie is goed. Ik voelde me sterk, maar toen viel Roche aan. Hij had de sterkste benen in de groep en ik kon niet volgen. Ik had daarvoor al enkele malen geprobeerd om een vlucht op te zetten, wat natuurlijk energie kost. We kregen ook nog een groot gat, zodat we nooit tot de finish voorop waren gebleven. Deze gok moesten we nemen. Als je het niet probeert, dan weet je het niet. Ik ben tevreden dat de conditie er is, misschien kan ik de komende dagen nog eens meezitten.”
