Michal Golas: een onvermoeibare werker

Ik sprong mee met de vlucht nadat ik gisteren 170 kilometer op kop heb gereden om het tempo te bepalen. Het waren 2 lange dagen aan kop van de koers, maar ik blij dat ik het geprobeerd heb en mijn ploeg heb kunnen helpen.

Vanmorgen hadden we het gevoel dat er iets kon gebeuren tijdens de rit. We waren wakker en klaar om iets te proberen. Na de tussensprint pakte een groepje een klein gaatje. Kwiato, Cav en ik zaten mee. We hadden ons voordeel er mee kunnen doen. Het peloton zag echter dat er veel sterke renners mee waren en hield het gat klein. Het was een mooie groep en we gaven alles totdat we werden ingerekend. In een rit als deze was het lastig om tot het einde te redden. Het was de eerste kans voor de klassementsmannen om zich te tonen vandaag. We kijken nu uit naar de ploegentijdrit van morgen. We hebben al 3 ritten gewonnen, enkele dagen geel gehad met Tony tot aan zijn onfortuinlijke valpartij. Het was dus al een bewogen week voor Etixx – Quick-Step.

Dit is mijn tweede Tour op een rij, dus het is niks nieuws om zoveel werk te doen in een koers van 3 weken. Het is het allemaal waard als je naar de resultaten van de afgelopen week kijkt. Ik kan echt genieten van de Tour. Het is zwaar, maar tegelijkertijd ook erg mooi. We kwamen door Nederland, België en Frankrijk, landen met een grote wielertraditie. We zagen het al tijdens de ploegvoorstelling in Utrecht. We arriveerden per boot en het was ongelooflijk om al die gepassioneerde supporters te zien. Dat zie je niet als je aan het koersen bent. Dit was speciaal. De Tour brengt je op mythische plaatsen van het wielrennen. We koersten zelfs over de kasseien, de dag dat Tony won!

Het is zonde dat we Tony verloren door zijn valpartij. Het is plezierig werken voor hem, net zoals het een eer is om voor Cav te rijden. Het is geen probleem om voor mijn ploegmaats te werken, we zijn een hecht blok. Het is een van de beste groepen renners die we hebben gehad op het gebied van cohesie. Ik deel de kamer met Michal Kwiatkowski. We zijn twee Poolse jongens tijdens deze Tour. Met deze ploeg zijn alle kamers echter open. We gaan van de ene naar de andere kamer, er is geen isolatie of groepjes vorming. Het is echt allemaal bij elkaar. Als je even privacy wil om met je vrouw of familie te praten, dan doe je de deur eventjes dicht.

Het is een mooie Tour tot nu toe. Ik weet dat veel mensen onze ploeg volgen en ook in mijn thuisland Polen. Ze supporteren voor ons op de tv, volgen ons op social media, website en sommigen zijn hier zelfs bij de koers. We gaan ons best blijven doen na alle support van de eerste week. We hopen op een vierde ritzege de komende dagen. Dat zou de kers zijn op de taart!