2015 Best Moments: Matteo Trentin schrijft historie in Parijs-Tours!
Parijs-Tours staat bekend als klassieker voor de sprint. In de 109e editie reed een groep van ruim 30 renners al vroeg weg uit het peloton. Drie Etixx – Quick-Step renners zaten daarbij. Gesteund door een flinke rugwind reden de koplopers een flinke voorsprong bij elkaar. Het peloton zag de koplopers dan uiteindelijk ook niet meer terug.
In de kopgroep zaten Gianni Meersman, Yves Lampaert en Trentin namens Etixx – Quick-Step. Meersman zorgde ervoor dat enkele uitvalspogingen van vluchtmakkers ongedaan werden gemaakt. Trentin plaatste op zijn beurt een versnelling op iets minder dan 10 kilometer van de streep. Greg Van Avermaet (BMC Racing Team), Tosh Van der Sande (Lotto Soudal) en Pavel Brutt (Tunkoff-Saxo) sprongen mee. Brutt moest echter al snel lossen, de overige 3 koplopers lieten de achtervolgers een halve minuut achter zich.
Van Avermaet kreeg in de laatste kilometer af te rekenen met mechanische pech. Hij was daardoor op slag kansloos in de sprint. Trentin begon de sprint vanaf de kop. Van der Sande leek langszij te komen, maar Trentin had nog kracht over en mocht zijn handen in de lucht steken als winnaar van deze Parijs-Tours. Aan de finish had hij extra reden tot lachen. Hij kreeg de ‘Ruban Jaune’ uitgereikt, een award voor de renner die het snelste gemiddelde haalt in een wedstrijd langer dan 200 kilometer. Parijs-Tours was zijn 4e overwinning van 2015, eerder dat seizoen won hij 2 ritten in de Tour du Poitou Charentes en eentje in de Tour of Britain.
“Ik herinner me dat er al snel een grote groep vluchters ontstond. Ik had het op tijd in de mot en sprong mee, samen met Meersman en Lampaert. Zij deden fantastisch werk voor me in de ontsnapping. We werkten goed samen om een goede voorsprong op te bouwen. In de eerste 3 uur reden we meer dan 51 kilometer per uur. Op de voorlaatste klim besloot ik aan te vallen. De dagen voor de koers bekeek ik video`s op YouTube en wist dat deze klim belangrijk was in de afgelopen edities. Op de laatste klim viel Van Avermaet aan, maar we konden hem volgen. Dus we gingen met z`n drieën naar de streep. Ik had enige angst voor Van der Sande. Ik wist dat ik de snelste was, maar hij is ook snel. Ik bleef cool en op 350 meter van de streep ging ik aan en won ik! Na de Tour werkte ik hard voor een goed naseizoen. Ik won 4 koersen en was in de andere koersen altijd op de afspraak. Jaar na jaar groei ik. Ik krijg nog steeds veel moraal van deze zege. Het geeft veel motivatie om hard te blijven werken en nog beter te worden.”