Tom Boonen grijpt net naast zege in epische Parijs-Roubaix
We gaan eerst terug naar 9 oktober 2015. Tom Boonen komt ten val in rit 2 van de Abu Dhabi Tour. Hij loopt daarbij een breuk op in zijn linkerslaapbeen. Het verdict van de doctoren is hard: 6 maanden rust en een lange revalidatie. Dat betekende automatisch dat hij zijn geliefde klassiekers moest missen.
10 april 2016: na 257 zware kilometers – waarvan 52,8 kilometer over kasseien – was Tom Boonen dichtbij het schrijven van een stuk wielergeschiedenis door de eerste vijfvoudig winnaar van Parijs-Roubaix te worden. Een groter verschil tussen de diagnose van de doctoren in oktober was bijna niet mogelijk. Wat er veranderde in de tussentijd? Behalve hard werk om een comeback te maken, weinig. Het antwoord is eenvoudig: het DNA van een kampioen.
Parijs-Roubaix kende een erg snelle start. Veel renners probeerden weg te komen, maar het peloton liet niemand wegrijden. Etixx – Quick-Step stuurde enkele malen een renner mee, maar uiteindelijk reed een omvangrijke groep zonder Etixx – Quick-Step renners weg. Een groep van 16 renners kreeg een voorsprong van 4 minuten in aanloop naar de eerste kasseistrook Troisvilles.
Dat bleek het sein voor een fascinerend schaakspel. Etixx – Quick-Step nam de koers in handen en stuurde Tony Martin naar de kop van het peloton. Kilometer na kilometer, kassei na kassei verkleinde de drievoudige tijdritwereldkampioen de achterstand van het peloton. Op Monchaux-sur-Ecaillon scheurde het peloton door een valpartij. Martin trok het tempo verder omhoog en zorgde voor nog meer versplintering. Tom Boonen volgde zijn ploegmaat, net als enkele andere renners. Boonen nam de kop in het Bos van Arenberg. Dat punt betekende het waterloo voor Nikolas Maes. Hij moest na een valpartij opgeven en werd overgebracht naar het ziekenhuis van Valenciennes. Daar werd zijn rechterknie met enkele hechtingen gedicht.
In de achtergrond probeerden Fabian Cancellara (Trek-Segrafredo), Alexander Kristoff (Katusha) en Peter Sagan (Tinkoff) het gat met de groep van Boonen en Martin te dichten. Het verschil kwam echter nooit onder de 30 seconden. Vooraan smolt op 82 kilometer het restant van de vroege vlucht samen met de groep van Boonen en Martin.
Op de vijf sterren strook Mons-en-Pévèle sloeg Cancellara tegen de kasseien. Hij nam Nederlands kampioen Niki Terpstra mee in zijn val, waarmee Etixx- Quick-Step een tweede renner verloor. Ook Terpstra werd overgebracht naar het ziekenhuis. Daar werd een hematoom aan zijn linkerknie vastgesteld. De Nederlander ondergaat maandag verder onderzoek.
Vooraan in de koers plaatste Sep Vanmarcke (LottoNL-Jumbo) een versnelling op Mon Mons-en-Pévèle. Daardoor dunde de kopgroep uit tot 7 renners. De laatste 20 kilometer leverden volop drama, emotie, versnellingen én spanning op. Op Carrefour de l'Arbre was het opnieuw Vanmarcke die versnelde. De Belg pakte een voorsprong van 10 seconden, maar zag Boonen de achtervolging op gang brengen en houden. Edvald Boasson Hagen (Dimension Data), Mathew Hayman (Orica-GreenEdge) en Ian Stannard (Team Sky) sloten samen met Boonen aan bij Vanmarcke.
Na verschillende niet geslaagde aanvalspogingen was het Boonen die op 2,5 kilometer van de streep doortrok. Even leek Boonen het juiste moment gekozen te hebben, maar dat was buiten Hayman gerekend. De Australiër reed het gat naar Boonen dicht. Een sprint-a-deux op de piste van Roubaix leek in de maak, maar Vanmarcke en Stannard maakten nog de aansluiting.
In een prangende sprint zette Hayman als eerste aaan. Boonen zat in zijn wiel, maar kon de Australiër niet meer passeren in de laatste rechte lijn. De Etixx – Quick-Step kopman moest tevreden zijn met een 2e stek, zijn 13e podiumplaats in een Monumentale klassieker.
“Mijn vijfde Roubaix winnen is nooit een eenvoudige taak geweest. Ik ben trots op mezelf dat ik het zover heb gebracht. Nu ik terug kijk, zie ik hoe lastig het is geweest. In de laatste ronde wil ik de leiding pakken in de laatste bocht, maar Sep zat naast me en toen was er geen ruimte. De 30 meter die ik moest wachten kosten mij de zege.”
Natuurlijk baal ik dat ik naast de overwinning grijp, maar tweede worden na de zware maanden tijdens de winter is een overwinning op zich en ik ben daar trots op.
“Vanmorgen kreeg ik een bericht van mijn doctor die me behandelde in Abu Dhabi. Hij vertelde me dat vandaag de dag was dat ik pas weer naar mijn fiets mocht kijken, dus dat het betekende dat ik voorliep op schema”, vertelde Boonen op de persconferentie na afloop.
“De ploeg had een weldoordacht plan: de koers zo hard mogelijk maken. We probeerden mee te zijn in de vroege vlucht, maar iedereen haalde ons bij. Nadat een groep van 16 renners weggereden was, begonnen wij te werken. Tony Martin deed fantastisch werk, hij bleef maar gaan en gaf alles. Het was een standaard Parijs-Roubaix: chaotisch, vol valpartijen en lekke banden. Alle vijf renners die vooraan zaten deden hun deel van het werk. We waren allemaal moe. Ik probeerde enkele keren aan te vallen, maar het was lastig om een gaatje te slaan. Iedereen wist dat ik voor mijn vijfde overwinning reed. Mathew was echter de sterkste en verdiend de zege na een loopbaan waarin hij altijd renners hielp. Mijn felicitaties aan hem.”
Verschillende mensen waren nieuwsgierig naar de toekomst van Boonen. “Ik weet niet zeker hoe ik me maandag voel, maar op dit moment ben ik blij met mijn prestatie. Het was zwaar om op dit niveau terug te komen na de blessure. Misschien is een tweede plaats zo slecht nog niet en geeft me dat extra motivatie voor nog een jaar. Op dit moment zie ik nog geen reden waarom ik volgend seizoen niet terug zou keren”, besloot Boonen.
Photo credit: ©Tim De Waele
