De Fransman sprintte de geschiedenisboeken in door de sprint te winnen van een elitegroep op de Via Roma.
De beste renner en de beste ploeg vierden op de Italiaanse Riviera. Na 7 lange koersuren en een zenuwslopende finale stak Julian Alaphilippe zijn armen in de lucht als winnaar van Milano-Sanremo. Het betekende de 7e seizoenszege voor de Fransman.
“Het is erg lastig om te realiseren wat ik vandaag gepresteerd heb samen met deze fantastische ploeg! Tim reed de hele dag op kop en op de Poggio maakten we de koers erg hard. Ik viel daarna aan om de forcing te voeren. In de afdaling probeerde ik te herstellen en bleef ik gefocust. In de laatste 2 kilometer zei ik tegen mezelf dat ik wilde winnen. Toen Mohoric aanging op 600 meter was het nu of nooit. Het is ongelooflijk dat het gelukt is”, sprak een emotionele Alaphilippe na afloop.
Milano-Sanremo is met 291 kilometer de langste eendagskoers op de kalender. De eerste 6 uur van de koers gebeurde er relatief weinig en trok het peloton over de Turchino en Tre Capi. Het bleek allemaal een voorafje voor een ware Alfred Hitchcock thriller van een finale. Tim Declercq deed zijn bijnaam ‘El Tractor’ eer aan en reed een stevig tempo aan kop van het peloton in achtervolging op een kopgroep van 10 renners. Na meer dan 250 kilometer werden de vluchters ingerekend op de Cipressa. Daar bleef het vervolgens windstil qua aanvallen, maar in de afdaling was het Niccolo Bonifazio (Direct Energie) die een gaatje sloeg.
Deceuninck – Quick-Step formeerde zich ondertussen aan kop van het peloton en haalde de vluchter bij. Belgisch kampioen Yves Lampaert trok stevig door richting de Poggio, waar Philippe Gilbert en Zdenek Stybar het tempo verder de hoogte in joegen. Het peloton werd op een lint getrokken en de sprinters moesten de rol lossen. Nadat Stybar van kop kwam trok Alaphilippe nog eens flink door. Hij zorgde voor een definitieve forcing.
Een elftal renners raasde richting de streep op de Via Roma. Een late aanval van Matteo Trentin (Mitchelton-Scott) werd teniet gedaan, zodat er gesprint moest worden. Matej Mohoric (Bahrain-Merida) was de eerste renner die aanzette. Alaphilippe sprong direct op zijn wiel en zette zijn sprint in op 200 meter van de streep. Hij hield met ruim verschil Oliver Naesen (AG2R) en Michal Kwiatkowski (Team Sky) achter zich op weg naar de belangrijkste zege uit zijn loopbaan.
“Ik ben zo, zo ongelooflijk trots op mijn ploeg! Tim controleerde de vluchters de hele dag, terwijl Yves, Styby en Philippe me beschermden en me in positie brachten op de Poggio. Voor de wedstrijd vroeg ik ze om mij in het vijfde wiel af te zetten aan de voet van de klim en dat lukte. Aan de finish was iedereen aan het huilen en ik was zo blij om dit memorabele moment van immense vreugde met ze te delen”, sprak Alaphilippe tot slot.
Photo credit: ©Tim De Waele/ Getty Images