De Fransman van Deceuninck - Quick-Step boekte een emotionele zege zondagmiddag.
Julian Alaphilippe zette een mooie prestatie neer op de Promenade des Anglais. Naast een emotionele ritzege greep de Fransman ook de gele trui. Alaphilippe plaatste zijn beslissende aanval op 14 kilometer van de streep. Tot dat moment was Deceuninck – Quick-Step prominent aanwezig.
Deens kampioen Kasper Asgreen zat de hele dag in de kopgroep. Op de Col d’Èze en Col de Quatre Chemines voerden Bob Jungels en Dries Devenyns het tempo op, zodat er niet aangevallen kon worden door de concurrentie. Alaphilippe ging zelf op de laatste klim en kreeg Marc Hirschi (Sunweb) en Adam Yates (Mitchelton-Scott) met zich mee.
In de afdaling naar Nice groeide de voorsprong van de koplopers tot 20 seconden. Al snel ontstond er een kat-en-muis-spel vooraan, waardoor het peloton snel tijd terug pakte. Met de finishlijn in zicht was de voorsprong nog maar 5 seconden. Alaphilippe besloot de sprint daarom al vroeg in de zetten en bleef Hirschi op de streep net voor. Voor de Fransman was het zijn eerste zege van het seizoen, die voor hem extra lading had. Alaphilippe wees naar de hemel ter herinnering aan zijn vader die in juni overleed.
“Ik wilde zo graag een ritzege pakken voor mijn vader. Dat was mijn grootste doel voor deze koers. Alles wat nu nog volgt is een bonus, maar ik wilde deze zege voor hem. Ik ben erg gelukkig dat het gelukt is”, sprak een emotionele Julan net na de finish.
De 28-jarige Fransman prees zijn ploegmaats na afloop. “Doordat Kasper in de kopgroep zat, zaten wij in een perfecte positie en konden we wachten tot de laatste klim. Dries reed een steady tempo p de Col d’Èze. Bob nam vervolgens over op de Quatre Chemines. Deze geweldige inspanningen waren cruciaal voor mijn ritzege.”
Voor Deceuninck – Quick-Step was het de 40e ritzege in de Tour de France. Alaphilippe pakte zijn 15e gele trui, maar de Fransman benadrukte nog maar eens dat het klassement geen doel is. “Winnen in de Tour is altijd speciaal. Het klopt dat ik al vijf keer won, maar het gevoel is telkens anders. Het betekent veel voor me om hier te winnen en de gele trui te dragen. De Tour is de grootste koers ter wereld en het is een eer om deze trui te mogen dragen. Ik ben hier echter niet voor het klassement, maar ik ga de gele trui zeker eer aan doen. Ik ga van elk moment genieten dat ik deze trui mag dragen.”
